ชุมชนต่างๆ เก็บเกี่ยวแนวปะการังหอยนางรมอย่างยั่งยืน เว็บสล็อต มาเป็นเวลาหลายพันปี แล้วการล่าอาณานิคมก็เข้ามา BY ฟิลิป คีเฟอร์ | เผยแพร่เมื่อ 4 พฤษภาคม 2022 17:27 น
ศาสตร์
สัตว์
เนินเขาทำจากหอยนางรม
เนินดินที่แม่น้ำคริสตัลบนชายฝั่งอ่าวฟลอริดาซึ่งทำจากเปลือกหอยนางรม วิคเตอร์ ทอมป์สัน
แบ่งปัน
ตั้งแต่ชายฝั่งของรัฐเมนไปจนถึงฟลอริดา กองหอยนางรมได้กองรวมกันเป็นพันๆ ปี พวกมันมาจากอาหารที่รวบรวมจากแนวปะการังที่ครั้งหนึ่งเคยเป็นหอยที่มีชีวิต ซึ่งเป็นแหล่งอาศัยของปลา ปู และกุ้งอื่นๆ ในบริเวณปากแม่น้ำ เปลือกบางอันมีขนาดใหญ่มาก คุณต้องกินมันด้วยมีดและส้อม แทนที่จะกินมันเพียงครั้งเดียว
ความอุดมสมบูรณ์นั้นเป็นเพียงตัวอย่างหนึ่ง
ของการประมงหอยนางรมพื้นเมืองทั่วโลกที่เก็บเกี่ยวหอยสองฝาจำนวนมหาศาลโดยไม่ต้องกำจัดแหล่งที่มา การสำรวจระดับโลกฉบับใหม่ที่ตีพิมพ์ในวารสารNature Communicationsในสัปดาห์นี้แสดงให้เห็นว่าสิ่งที่เหลืออยู่เหล่านี้สามารถจัดทำแผนงานในการฟื้นฟูระบบนิเวศชายฝั่งที่อุดมสมบูรณ์ได้อย่างไร
“นี่คือสิ่งที่ [บรรพบุรุษชาวมัสโกเจีย] อาศัยและเติบโต” เทิร์นเนอร์ ฮันต์ ผู้เขียนร่วมในหนังสือพิมพ์และเจ้าหน้าที่อนุรักษ์ประวัติศาสตร์ของ Muscogee Nation กล่าว รัฐบาลสหรัฐฯบังคับย้ายชนเผ่าพื้นเมืองอเมริกันออกจากชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ในปี ค.ศ. 1800 แต่ประวัติศาสตร์ปากเปล่ายังคงเล่าว่าหอยนางรมช่วยกำหนดบ้านเกิดเมืองนอนของ Muscogee ขณะที่เห็นหลักฐานของความสัมพันธ์อันรุ่มรวยนั้นไม่ได้ทำให้ฮันท์แปลกใจ แต่เขารู้สึกประหลาดใจที่การประมงหอยนางรมที่เก็บเกี่ยวอย่างยั่งยืนสามารถล่มสลายได้เร็วเพียงใดหลังจากการล่าอาณานิคม “ไม่ใช่แค่ในตะวันออกเฉียงใต้” เขากล่าว “แต่แทบทุกแห่งที่ถูกเอารัดเอาเปรียบในเชิงพาณิชย์”
การสำรวจครั้งใหม่นี้สร้างขึ้นจากผลงานที่มีอายุหลายสิบปีซึ่งเปลี่ยนโฉมหน้าการอนุรักษ์ทางทะเล ในปี พ.ศ. 2547 ไมเคิล เคอร์บี นักบรรพชีวินวิทยาจากมหาวิทยาลัยแคลิฟอร์เนีย ซานดิเอโก ได้ติดตามประวัติศาสตร์อาณานิคมของการเก็บเกี่ยวหอยนางรมในออสเตรเลียตะวันออก ชายฝั่งทะเลตะวันออกของสหรัฐอเมริกา และชายฝั่งแปซิฟิกของอเมริกาเหนือ ด้วยการใช้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์เกี่ยวกับการลากหอยนางรมประจำปี เขาแสดงให้เห็นว่าตลอดระยะเวลาหนึ่งศตวรรษ ศูนย์อุตสาหกรรมที่กำลังเติบโตทั้งในสหรัฐอเมริกาและออสเตรเลียได้เคี้ยวเอื้องผ่านแนวปะการังที่อยู่ใกล้เคียงอย่างรวดเร็ว Torben Rick ผู้เขียนร่วมในการสำรวจครั้งใหม่และภัณฑารักษ์ด้านโบราณคดีที่พิพิธภัณฑ์ประวัติศาสตร์ธรรมชาติแห่งชาติสมิ ธ โซเนียนกล่าวว่า “นั่นเปลี่ยนทุกอย่างบนหัวของมันและแสดงให้เห็นว่าการตกปลามากเกินไปในประวัติศาสตร์นั้นน่าทึ่งเพียงใด การเข้าใจความเร็วของการทำลายล้างนั้นส่งคลื่นกระทบกระเทือนทางชีววิทยาการอนุรักษ์ ในขณะที่นักวิทยาศาสตร์ได้ปรับเทียบความรู้สึกของตนใหม่ว่าระบบนิเวศที่ดีอาจมีหน้าตาเป็นอย่างไร
แต่ทีมงานที่อยู่เบื้องหลังรายงานของNature Communications
ก็รู้ว่าชาวพื้นเมืองได้เก็บหอยนางรมในภูมิภาคเหล่านั้นมาเป็นเวลาหลายพันปีแล้ว และต้องการกรอกประวัติศาสตร์นั้น “เรื่องราวของการเก็บเกี่ยวหอยนางรมครั้งนั้นบอกเราได้มากมายว่าเราไปถึงแหล่งประมงเชิงพาณิชย์ได้อย่างไร และช่วยให้เราตัดสินใจว่าเราต้องการจะทำอะไรในอนาคต” ริกกล่าว
[ที่เกี่ยวข้อง: สถาปัตยกรรมหอยนางรมสามารถช่วยชายฝั่งของเราได้ ]
ดังนั้นพวกเขาจึงกลับไปที่สามภูมิภาคที่เคอร์บี้ตรวจสอบเพื่อทำความเข้าใจว่ามีหอยนางรมจำนวนมากในตอนแรกได้อย่างไร โดยใช้การผสมผสานระหว่างประวัติศาสตร์ปากเปล่าและเปลือกหอยโบราณเพื่อสร้างภาพข้ามชาติเกี่ยวกับความสัมพันธ์ของชนพื้นเมืองกับสัตว์ไม่มีกระดูกสันหลัง การประมาณจำนวนหอยนางรมทั้งหมด ขนาด และอัตราส่วนของหอยสองฝาต่ออาหารอื่นๆ ที่ไซต์งาน พวกมันสามารถติดตามการใช้ทรัพยากรในระยะยาวและตรวจจับการพังทลายที่อาจเกิดขึ้นได้
ในพื้นที่ส่วนใหญ่ที่นักวิจัยตรวจสอบ พวกเขาพบหอยนางรมจำนวนมาก ซึ่งมักจะมีหลักฐานว่าการเก็บเกี่ยวเริ่มขึ้นก่อน 1,000 ปีก่อนคริสตศักราช ในนิวอิงแลนด์ เปลือกหอยปรากฏในบันทึกทางโบราณคดีก่อนที่ระดับน้ำทะเลจะคงที่เมื่อสิ้นสุดยุคน้ำแข็งครั้งสุดท้าย
แต่สุขภาพของการประมงเหล่านั้นไม่ได้ลดลงเมื่อเวลาผ่านไป ในฟลอริดา ขนาดของหอยนางรมลดลงเล็กน้อย ซึ่งเป็นสัญญาณบ่งบอกถึงแรงกดดันต่อหอย แต่ผู้คนไม่ได้หยุดกิน ดังนั้นแนวปะการังจึงต้องอยู่รอดและยังคงให้ผลผลิตได้
“ฉันคิดว่านี่เป็นครั้งแรกที่ทุกคนสามารถดึงสิ่งนั้นมารวมกัน [มุมมองทั่วโลก] พวกเขาทำได้ดีมาก” Erle Ellis นักวิทยาศาสตร์สิ่งแวดล้อมและนักจริยธรรมการอนุรักษ์แห่งมหาวิทยาลัยแมรีแลนด์ บัลติมอร์เคาน์ตี้ซึ่งไม่ได้มีส่วนร่วมในการวิจัยกล่าว “นี่คือรูปแบบทั่วโลกที่คุณสามารถมีการทำประมงหอยนางรมอย่างยั่งยืน จัดการเป็นเวลานาน ครั้งล่าสุดเป็นที่ที่ปัญหาปรากฏขึ้น” เว็บสล็อต
