ต้นไม้ในกินีกักขังผู้ต้องสงสัยติดเชื้อเหยื่อรายแรก
ศูนย์กลางการแพร่ระบาดของอีโบลาอาจเป็นต้นไม้กลวงในกินี เว็บสล็อต เด็กชายอายุ 2 ขวบชื่อ Emile Ouamouno ซึ่งคาดว่าจะเป็นคนแรกที่ติดเชื้ออีโบลาในการระบาดครั้งนี้ มักเล่นกับเด็กคนอื่น ๆ บนต้นไม้กลวงใกล้บ้านของเขาในหมู่บ้าน Meliandou ประเทศกินี ต้นไม้ต้นนั้นเคยเป็นที่อยู่อาศัยของค้างคาวหางอิสระที่กินแมลงขนาดเล็กของสายพันธุ์ ( Mops condylurus ) ซึ่งการวิจัยก่อนหน้านี้ได้แนะนำว่าอาจเป็นแหล่งรวมของอีโบลา Fabian Leendertz จากสถาบัน Robert Koch ในกรุงเบอร์ลินและเพื่อนร่วมงานรายงาน วัน ที่30 ธันวาคมในEMBO Molecular Medicine ค้างคาวหลายชนิดอาจแพร่กระจายไวรัสร้ายแรง ซึ่งมีผู้ติดเชื้อ 20,171 ราย และคร่าชีวิตผู้คนไป 7,890 รายในการระบาดอย่างต่อเนื่องของแอฟริกาตะวันตก ค้างคาวกินแมลงมักอาศัยอยู่ตามบ้าน และผู้คนอาจพบสัตว์เหล่านี้บ่อยขึ้นเนื่องจากการตั้งถิ่นฐานลึกเข้าไปในพื้นที่ป่าก่อนหน้านี้ สำหรับ Leendertz นั่นแสดงให้เห็นว่าการระบาดครั้งต่อไปของอีโบลา “สามารถเริ่มต้นได้ทุกที่” ในแอฟริกาที่ค้างคาวอาศัยอยู่
กรณีต่อต้านค้างคาวกินแมลงไม่ใช่สแลมดังค์ เด็กชายติดเชื้อและเสียชีวิตในเดือนธันวาคม 2556 เมื่อถึงเวลาที่กลุ่มของ Leendertz มาถึงในเดือนเมษายนเพื่อติดตามแหล่งที่มาของการระบาด ต้นไม้ในโพรงก็ถูกไฟไหม้และค้างคาวก็หายไป ชาวบ้านรายงานว่าเมื่อต้นไม้ถูกไฟไหม้เมื่อวันที่ 24 มีนาคม มันเริ่ม “ฝนค้างคาว” ไม่พบค้างคาวสายพันธุ์อื่นในหรือรอบๆ หมู่บ้านที่เป็นพาหะของอีโบลา
“แม้ว่า [หลักฐาน] ส่วนใหญ่จะเป็นสถานการณ์แวดล้อม แต่ก็เป็นจุดเริ่มต้นอย่างแน่นอน” Tony Schountz นักภูมิคุ้มกันวิทยาจากมหาวิทยาลัยแห่งรัฐโคโลราโดในฟอร์ตคอลลินส์ผู้ศึกษาไวรัสฮันตาในค้างคาวกล่าว การค้นหาว่าค้างคาวชนิดใดเป็นที่อยู่ของไวรัส จะช่วยให้เจ้าหน้าที่สาธารณสุขสามารถสอนคนในท้องถิ่นถึงวิธีหลีกเลี่ยงการสัมผัสกับค้างคาว “เรามีโอกาสที่ดีในการปรับเปลี่ยนพฤติกรรมของมนุษย์” เขากล่าว “เราไม่มีโอกาสเปลี่ยนค้างคาว”
การกำจัดค้างคาวไม่ใช่วิธีแก้ปัญหา Leendertz กล่าว “เราต้องการค้างคาวเหล่านั้น” ค้างคาวน้อยลงจะหมายถึงโรคมาลาเรียมากขึ้น ค้างคาวผลไม้จำเป็นสำหรับการผสมเกสรพืชผลหลายชนิด เช่น มะม่วงและฝรั่ง
Leendertz และเพื่อนร่วมงานจากหลากหลายสาขาวิชาทางวิทยาศาสตร์ได้เดินทางไปที่ Meliandou โดยหวังว่าจะพบแหล่งสัตว์หรือแหล่งกักเก็บ และเรียนรู้เพิ่มเติมว่าโรคนี้แพร่กระจายสู่มนุษย์ได้อย่างไร นักวิจัยได้พูดคุยกับชาวบ้าน ทำการสำรวจสัตว์ป่า และเก็บตัวอย่างจากค้างคาวและวัสดุในหมู่บ้าน การสืบสวนทำให้ทีมสรุปได้ว่าค้างคาวผลไม้ ซึ่งเป็นผู้ต้องสงสัยหลักในการแพร่เชื้ออีโบลา อาจเป็นผู้บริสุทธิ์ Leendertz กล่าวว่าเขาไม่สามารถแยกแยะค้างคาวผลไม้ออกได้ทั้งหมด แต่คิดว่าพวกกินแมลงเป็นแหล่งที่มาของการแพร่กระจายสู่คนในขั้นต้น
ประการหนึ่ง
เมลิอานดูไม่ได้ตั้งอยู่ใกล้สถานที่เลี้ยงค้างคาวผลไม้ที่เด็กอาจสัมผัสกับสัตว์ที่ติดเชื้อหรือผลไม้ที่ปนเปื้อน และไม่มีหลักฐานว่าครอบครัวนี้กินค้างคาวผลไม้ หมู่บ้านนี้ไม่ธรรมดาของหมู่บ้านในป่าฝนที่มีการระบาดของอีโบลาในอดีต Leendertz กล่าว “ไม่มีป่าฝนอยู่รอบ ๆ” แทนที่จะเป็นหมู่บ้านที่ประกอบด้วยบ้าน 31 หลัง ล้อมรอบด้วยทุ่งนาและไร่โกโก้และกาแฟเป็นระยะทางหลายกิโลเมตร
แต่เด็กๆ มักเคาะค้างคาวหางยาวตัวเล็ก มีกลิ่นเหม็น ซึ่งชาวบ้านเรียกว่า “lolibelo” จากต้นไม้หรือจุดเกาะใต้หลังคา แล้วย่างค้างคาวขนาดเท่าหนูกับไฟ เนื่องจากเด็กชายเป็นคนแรกที่จับอีโบลา Leendertz คิดว่ามีโอกาสมากกว่าที่เขาจะได้มาจากค้างคาวตัวเล็กตัวหนึ่งมากกว่าค้างคาวขนาดใหญ่ที่แม่ของเขาอาจเตรียมไว้สำหรับครอบครัว ทำให้เธอมีโอกาสติดไวรัสก่อน .
Raina Ploughright นักนิเวศวิทยาโรคติดเชื้อที่มหาวิทยาลัย Montana State ในเมือง Bozeman กล่าวว่า “ระบาดวิทยาเชิงลึกประเภทนี้มีความสำคัญ หากไม่มีนักมานุษยวิทยาและผู้เชี่ยวชาญคนอื่น ๆ ในทีม “สมมติฐานของเด็ก ๆ ที่เล่นในสถานที่พักพิงอาจไม่ได้รับการพิจารณา” เธอกล่าว
นักวิจัยมีหลักฐานทางอ้อมว่าค้างคาวเป็นแหล่งกักเก็บอีโบลา แต่ข้อมูลบ่งชี้ว่าสัตว์เหล่านี้น่าจะเป็นแหล่งสะสมของไวรัส สิ่งสำคัญคือต้องเรียนรู้ว่าไวรัสมีอยู่ในค้างคาวในระดับต่ำตลอดเวลาหรือไม่ หรือปัจจัยแวดล้อมบางอย่างทำให้เกิดการระบาดเป็นระยะๆ ซึ่งอาจส่งผลกระทบต่อผู้คน
Leendertz ไม่แปลกใจเลยที่ทีมของเขาไม่พบไวรัสอีโบลาในค้างคาวใกล้หมู่บ้าน “เรากำลังพยายามติดตามไวรัสในประชากรหลายสายพันธุ์ที่มีขนาดใหญ่มาก … ซึ่งไวรัสนั้นหายากมาก” เขาและทีมของเขาหวังว่าจะได้เรียนรู้เพิ่มเติมว่าอีโบลาติดต่อผ่านระหว่างค้างคาวป่าได้อย่างไร
หมายเหตุบรรณาธิการ: บทความนี้ได้รับการปรับปรุง 5 กุมภาพันธ์ 2015 เพื่อลบกล้วยออกจากรายการพืชผลที่ค้างคาวผลไม้ผสมเกสร กล้วยที่ปลูกในแอฟริกาไม่มีเมล็ดและไม่ต้องการการผสมเกสร
ในระหว่างการสำรวจ “ฉันสังเกตเห็นการโต้ตอบที่แปลกประหลาดบางอย่างเกิดขึ้น ผึ้งชนกันบ่อยมาก” กรีนลีฟกล่าว เธอยังเห็นผึ้งบินเข้าหากันราวกับคัดค้านไม่ให้ผู้แข่งขันไปถึงเกสรก่อน ความโกลาหลทั้งหมดนี้กระตุ้นให้ผึ้งเปลี่ยนดอกไม้บ่อยๆ โดยมักจะเคลื่อนที่ไปมาระหว่างแถวของพันธุ์แม่พันธุ์ลูกผสม
โดยรวมแล้ว ผึ้งป่าเพิ่มประสิทธิผลของการผสมเกสรผึ้งเป็นสองเท่า เธอและเครเมนรายงานในการ ดำเนินการของ National Academy of Sciences เมื่อวัน ที่12 กันยายน พ.ศ. 2549 เว็บสล็อต
